CITO

Vanmorgen was in de supermarkt voor mijn boodschappen. Toen ik naar buiten liep zag de kranten uitgestald liggen. Meestal schenk ik er geen aandacht aan. De NRC.NEXT viel mij op door de foto op de voorpagina. Daarop stond een meisje met hoofddoek en daarbij de tekst '550 punten'. Ik wist meteen dat het om de CITO uitslag ging. 550 punten is het hoogste wat je kunt halen. Ik weet niet precies hoeveel kinderen die score hebben gehaald. Maar ik vond het een mooie foto en een opsteker voor kinderen van allochtone afkomst. Maar ik lees ook berichten dat er scholen zijn waar kinderen met een allochtone afkomst vaker een onderadvisering krijgen dan kinderen van Nederlandse afkomst. Ik begrijp niet goed waarom dat gebeurt.
Zelf werk ik op een basisschool met voornamelijk leerlingen van allochtone afkomst. Mijn zoon zit op een school waar ook de meeste leerlingen van allochtone afkomst zijn. Ik denk niet dat het onderadviseren op die twee scholen voorkomt, maar ik geloof zeker dat het ergens anders wel gebeurt.
Het blijft een lastig iets, de CITO. Het blijft een momentopname en veel zaken spelen mee tijdens het maken van zo'n toets. Wat mij opviel was het gedoe over het niveau dat je haalt. Als ik om mij heen kijk (televisie en kranten) dan krijg ik het gevoel dat kinderen die hoog scoren een studiebol/nerd zijn en kinderen die laag scoren losers. Ik weet, ik schrijf het nogal zwart-wit neer, maar toch.

Op het jeugdjournaal was een item over de CITO
Op een school was de gemiddelde score hoog en een aantal leerlingen werden geïnterviewd. Ik had medelijden met de kinderen die op die school zaten en een lage(re) score hadden gehaald. Ik kreeg namelijk het gevoel dat een lagere score gelijk stond aan lager op de maatschappelijke ladder staan.
Je kunt het de kinderen op die school amper kwalijk nemen. Ik denk veel van hen van huis uit mee krijgen dat een hoge score beter is. Veel ouders willen graag dat hun kind hoog scoort, ook al zit het er gewoon niet in. Ouders komen dan op school om met de leerkracht het voorlopig advies te bespreken. Of het niet wat hoger kan worden bijgesteld.
Ik vind het jammer dat in al die jaren niet veel lijkt te zijn veranderd. Zelf had ik een LBO advies en ging (automatisch) naar de Huishoudschool. Zo ging dat in die tijd. Jongens gingen naar de LTS. En ook ik merkte om mij heen dat het 'maar' huishoudschool was. Uiteindelijk ben ik met een soort van omweg hogerop geklommen. Dat kan namelijk ook, dat pas later eruit komt wat erin zit.
Maar wat als het niet meer is dan VMBO? Waarom is dat een probleem? Wat is er mis met iemand die de verzorging ingaat, iemand die een loodgieter wordt? Alsof een maatschappij kan draaien op alleen hoogopgeleiden.

Hier het filmpje van het Jeugdjournaal