woensdag 27 mei 2009

De kleine zeemeermin

Afgelopen maandag bij de bieb wat boeken geleend. Een paar voor mijzelf en een paar sprookjesboeken voor mijn dochter. Zelf kan ze uitstekend lezen, maar dit soort boeken zijn er natuurlijk om voorgelezen te worden.
Gisteren las ik het verhaal van de varkenshoeder voor. Vandaag was de kleine zeemeermin aan de beurt.
Nu wist ik van te voren dat dit verhaal niet leuk afloopt. In ieder geval niet voor de kleine zeemeermin. Zij kan het lot nog keren, maar besluit zichzelf aan het eind van het verhaal op te offeren. Ik maakte me daar wat zorgen over, stel dat mijn dochter aan het eind in tranen is? Gelukkig kon mijn dochter daar prima tegen, maar ik een heel stuk minder. Ja, ik liet wat tranen vallen. Maar daar kon mijn dochter (gelukkig) ook prima tegen.

woensdag 20 mei 2009

Mooie foto's

Ik ben al een hele tijd lid van de site Flickr. Het mooie ervan is dat er zoveel prachtige, heftige en gekke foto's op staan van mensen uit de hele wereld.
Een week geleden kreeg ik van een van mijn 'contacten', Jeff Antebi, een link van zijn website. Prachtige en ontluisterende foto's, gemaakt in Haïti.

Verder heb ik weer eens een korte werkweek. Na eergisteren en gisteren te hebben gewerkt, ben ik vrij tot maandag. Morgen is mijn lief jarig en ga ik vanmiddag al naar Schiedam. Zaterdag naar Apeldoorn om mijn moeders 70ste verjaardag te vieren.

Sinds een week heb ik een (gratis) proefabonnement op de NRC Next, 5 weken lang (geloof ik). Vroeger was ik altijd erg 'Volkskrant', maar dat is een heel stuk minder geworden. Nu ligt elke morgen (behalve op zondag) de krant in mijn brievenbus en lees ik me te pletter. Dat is het enige nadeel; je moet zoveel lezen....


Newspapers

woensdag 13 mei 2009

Hoofdpijn, Jeuk en vakantieplannen.....

De meivakantie is alweer voorbij en ik zit alweer op de helft van de werkweek. Maandag niet gewerkt, want ik werd die morgen wakker met migraine. Deze keer waarschijnlijk veroorzaakt door mijn menstruatie. Ik moest die dag ongesteld worden. Dat gebeurde ook. Dinsdag had ik geen hoofdpijn meer en kon dus aan het werk. Ondanks dat het een leuke dag was, was ik erg moe en moest erg mijn best doen om me te concentreren.

Ik heb jeuk op mijn hoofd sinds ik vorige week te horen heb gekregen dat mijn dochter hoofdluis had. Ik heb meteen zo'n ijzeren kam gekocht mijzelf te controleren, maar ik heb niks. Nou ja, wel regelmatig jeuk. Maar dat zal inbeelding zijn. Ook mijn lief heeft mijn hoofd gecontroleerd en zei niets te kunnen vinden.

Verder bezig met de zomervakantie. we willen kamperen en het liefst in Bretagne. Maar kamperen in Nederland zou eventueel een mogelijkheid kunnen zijn. Toevallig zag ik bij de VVV een boekje met adressen om te kamperen bij de boer en heb dat gekocht. Maar het valt mij tegen. Ik moet steeds denken aan al dat gedoe in de media over vakantie vieren in Nederland om onze eigen economie te spekken. Wat een dure campings zeg! Bij de meesten zijn we met z'n vieren zo'n 20 euro per nacht kwijt en dat vind ik best veel geld. In Bretagne zaten we twee jaar geleden met z'n tweeën voor zes euro per nacht op een prima camping. Wat mij opvalt is dat er bij veel boerderij campings zo weinig douches zijn. Of zou dat komen omdat veel mensen in een caravan slapen en daar zich douchen? Als laatste kritiekpunt vind ik de meeste campings er nogal saai uitzien. Een stuk weiland waar rondom tenten/caravans staan. Vaak geen bomen en struiken en alles erg ordelijk, net een straat met huizen. Maar misschien houdt de gemiddelde Nederlander hier juist van?! Dit is niet mijn ding



Dit is wel mijn ding

woensdag 6 mei 2009

Grr.....

Ja, dat dacht ik vanmorgen (grr...), toen ik op het punt stond mijn haar te gaan verven. Ik had voor de verandering eens een goedkoop huismerk gekocht om die eens uit te proberen. En nu heb ik spijt daarvan. Op het moment dat ik de tube leeg kneep in het flesje met vloeistof wist ik al dat er iets niet klopte. Het flesje is namelijk te klein en dus kon ik schudden tot ik een ons woog, de vloeistoffen vermengden zich niet. Inmiddels heb ik alles weggedonderd in de prullenbak en zit me nu af te vragen welk stuk onbenul dit bedacht heeft (een te klein flesje). En we kennen allemaal wel dit soort situaties. Hoe vaak gebeurt het je niet dat er op een verpakking staat "hier openen" en wat je ook probeert, open gaat het niet (of je rukt de hele verpakking aan gort).


Ik heb verder niet veel te mopperen hoor, ik heb heerlijk twee weken meivakantie. De eerste week waren de kinderen hier, plus een logeetje. We hebben zandkoekjes gebakken en brood. Vooral het brood vond ik een groot succes, heerlijk.
Afgelopen weekend ben ik bij mijn lief in Schiedam geweest. Zaterdag zijn we naar Rotterdam geweest. De kaart voor de metro en tram (ov-chipkaart) is wel handig hoor. Ik moest er even aan wennen (na te hebben vastgezeten in een poortje), maar ik voel me nu een soort van wereldreiziger. Ik zag dat Leiden 'm ook binnenkort gaat invoeren. Het zou nog handiger zijn als het in alle bussen, trams, treinen en metro's te gebruiken is. Maar ja, dat zal wel even gaan duren. In Rotterdam heb ik wel van een heel bijzonder vervoersmiddel gebruik gemaakt, namelijk de watertaxi. Ik had ze al gezien maar durfde nog niet echt. Ook was ik bang dat het heel duur zou zijn. Afgelopen zaterdag de stoute schoenen aangetrokken. Nadat we eerst het fotomuseum hadden bezocht en koffie hadden gedronken bij Hotel New York, zijn we vandaar vertrokken naar de Veerhaven aan de overkant. Er kunnen zo'n 5 tot 6 mensen in een taxi en het is een heel bijzonder 'ritje'. Je hebt een prachtig uitzicht.



Uitzicht op de Erasmusbrug

Aankomst in de Veerhaven

Ik ga Rotterdam steeds mooier en leuker vinden. Er is zoveel te zien en te doen! In het Nederlands Fotomuseum waren verschillende tentoonstellingen. Er was er een van Ed van der Elsken (Parijs!), een van Robert Frank (Paris) en een van een Rotterdammer, Otto Snoek (Why not). De eerste twee waren zwart-wit foto's van Parijs, erg mooi. De laatste was in kleur, grote afbeeldingen van mensen in Rotterdam.

Dit staat erover op de website van het museum: Al meer dan 10 jaar fotografeert Otto Snoek (1966) in Zijn geboortestad Rotterdam. Gewapend met zijn camera begeeft hij zich bij voorkeur te midden van winkelend, uitgaand, feestvierend of voetbalminnend publiek. Met zijn confronterende kleurenfoto's legt Snoek de hedendaagse massacultuur in de grote stad vast. Daarbij heeft hij een geheel eigen fotografische stijl ontwikkeld. Hij werkt snel, zoekt momenten die buiten het eigenlijke feest- of ander gebeuren liggen, plaatst personen die elkaar niet kennen bij elkaar in één kader en weet zijn beelden tot de randen te vullen met details. Snoeks beelden zijn daardoor stuk voor stuk visuele spektakels, waar je lang naar kan blijven kijken. Als 'straatfotograaf' zet hij een belangrijke traditie voort waartoe onder anderen ook Ed van der Elsken, Joel Meyerowitz en Martin Parr behoren. De titel van de tentoonstelling geeft aan dat Otto Snoek de vraag, hoe te oordelen over wat zijn foto's tonen, uiteindelijk bij de kijker zelf legt.

Hieronder één van zijn foto's.





Hier de website van het Nederlands Fotomuseum.