Grr.....

Ja, dat dacht ik vanmorgen (grr...), toen ik op het punt stond mijn haar te gaan verven. Ik had voor de verandering eens een goedkoop huismerk gekocht om die eens uit te proberen. En nu heb ik spijt daarvan. Op het moment dat ik de tube leeg kneep in het flesje met vloeistof wist ik al dat er iets niet klopte. Het flesje is namelijk te klein en dus kon ik schudden tot ik een ons woog, de vloeistoffen vermengden zich niet. Inmiddels heb ik alles weggedonderd in de prullenbak en zit me nu af te vragen welk stuk onbenul dit bedacht heeft (een te klein flesje). En we kennen allemaal wel dit soort situaties. Hoe vaak gebeurt het je niet dat er op een verpakking staat "hier openen" en wat je ook probeert, open gaat het niet (of je rukt de hele verpakking aan gort).


Ik heb verder niet veel te mopperen hoor, ik heb heerlijk twee weken meivakantie. De eerste week waren de kinderen hier, plus een logeetje. We hebben zandkoekjes gebakken en brood. Vooral het brood vond ik een groot succes, heerlijk.
Afgelopen weekend ben ik bij mijn lief in Schiedam geweest. Zaterdag zijn we naar Rotterdam geweest. De kaart voor de metro en tram (ov-chipkaart) is wel handig hoor. Ik moest er even aan wennen (na te hebben vastgezeten in een poortje), maar ik voel me nu een soort van wereldreiziger. Ik zag dat Leiden 'm ook binnenkort gaat invoeren. Het zou nog handiger zijn als het in alle bussen, trams, treinen en metro's te gebruiken is. Maar ja, dat zal wel even gaan duren. In Rotterdam heb ik wel van een heel bijzonder vervoersmiddel gebruik gemaakt, namelijk de watertaxi. Ik had ze al gezien maar durfde nog niet echt. Ook was ik bang dat het heel duur zou zijn. Afgelopen zaterdag de stoute schoenen aangetrokken. Nadat we eerst het fotomuseum hadden bezocht en koffie hadden gedronken bij Hotel New York, zijn we vandaar vertrokken naar de Veerhaven aan de overkant. Er kunnen zo'n 5 tot 6 mensen in een taxi en het is een heel bijzonder 'ritje'. Je hebt een prachtig uitzicht.

Uitzicht op de Erasmusbrug

Aankomst in de Veerhaven

Ik ga Rotterdam steeds mooier en leuker vinden. Er is zoveel te zien en te doen! In het Nederlands Fotomuseum waren verschillende tentoonstellingen. Er was er een van Ed van der Elsken (Parijs!), een van Robert Frank (Paris) en een van een Rotterdammer, Otto Snoek (Why not). De eerste twee waren zwart-wit foto's van Parijs, erg mooi. De laatste was in kleur, grote afbeeldingen van mensen in Rotterdam.

Dit staat erover op de website van het museum: Al meer dan 10 jaar fotografeert Otto Snoek (1966) in Zijn geboortestad Rotterdam. Gewapend met zijn camera begeeft hij zich bij voorkeur te midden van winkelend, uitgaand, feestvierend of voetbalminnend publiek. Met zijn confronterende kleurenfoto's legt Snoek de hedendaagse massacultuur in de grote stad vast. Daarbij heeft hij een geheel eigen fotografische stijl ontwikkeld. Hij werkt snel, zoekt momenten die buiten het eigenlijke feest- of ander gebeuren liggen, plaatst personen die elkaar niet kennen bij elkaar in één kader en weet zijn beelden tot de randen te vullen met details. Snoeks beelden zijn daardoor stuk voor stuk visuele spektakels, waar je lang naar kan blijven kijken. Als 'straatfotograaf' zet hij een belangrijke traditie voort waartoe onder anderen ook Ed van der Elsken, Joel Meyerowitz en Martin Parr behoren. De titel van de tentoonstelling geeft aan dat Otto Snoek de vraag, hoe te oordelen over wat zijn foto's tonen, uiteindelijk bij de kijker zelf legt.

Hieronder één van zijn foto's.




Hier de website van het Nederlands Fotomuseum.