donderdag 10 december 2009

Kerstbomen, betaalde sms-diensten en de ecowasbal

Sinterklaas is inmiddels weer weg en Kerst komt eraan. Omdat de kerstvakantie dit jaar vroeg valt, moesten we in rap tempo de school omtoveren van Sint naar Kerst. Het mag van mij wel wat minder hectisch, maar daar is weinig aan te doen.

In de hal van de Haagse Hogeschool kwam dit jaar geen kerstboom te staan.
De directie van de Haagse Hogeschool heeft besloten geen kerstboom in de centrale hal te zetten. Een kerstboom past namelijk niet bij het 'internationale en diverse' karakter van de school.

Dat meldt een student van de Hogeschool op het forum Fok!

Colette van Heck, een woordvoerder van de Hogeschool ontkent dat een student heeft geklaagd over de kerstboom. 'Dit is een eigen, zelfstandige beslissing', aldus Van Heck in het Nederlands Dagblad.

Op radio West was er een interview, hier kun je het beluisteren. Daarin wordt vermeld dat het geen principieel besluit was, maar dat de kerstboom aan vervang toe was.In de Posthoorn het bericht dat er toch een kerstboom (meerdere bomen zelfs) op de Haagse hogeschool is neergezet.
Nou, mijn boom staat ook sinds gisteren, een bescheiden kunstboom.




Verder ben ik erg boos geweest op aanbieders van betaalde sms-diensten. Persoonlijk heb ik er tot nu toe niets mee te maken gehad en dat wil ik graag zo houden. Mijn zoon was op de een of andere manier vast komen te zitten aan zo'n abonnement en dat koste mij klauwen vol geld. Het vervelende was dat het zo moeilijk te achterhalen was wie daar achter zat en hoe het gebeurd was. Het fijne was dat ik een prepaid abonnement voor hem had afgesloten zodat ik het in de hand kan houden en hem op zijn vingers kan tikken als er iets mis gaat. Het kostte ons enorm veel moeite, maar uiteindelijk hebben we de boosdoener achterhaald en konden we het stopzetten.
Via de Stichting  SMS-Gedragscode kun je informatie krijgen hoe je zo'n abonnement kunt opzeggen.
En, nog veel mooier, er is een filter tegen dit soort abonnementen. Dat kan via de website SMS-dienstenfilter. Dit heb ik meteen gedaan met de mobiel van mijn zoon. Dat scheelt een hoop gedoe en geld!



Sinds een week heb ik een ecowasbal in huis. Ik had hem voorbij zien komen op het internet en was direct geïnteresseerd. Het is een milieuvriendelijke manier om je was te doen. Je heb geen tot heel weinig (15 ml) wasmiddel nodig. Je bespaart 80% wasmiddel. Het is effectief op alle temperaturen en alle wasprogramma's. Alleen zijde kun je er niet mee wassen. Op kleurvastheid scoort de ecowasbal beter dan de wasmiddelen. Ook krimpt de was minder dan bij gewone wasmiddelen. Het doodt bacteriën al bij 30 graden Celsius. Op hardnekkige vlekken (roet en olijfolie schijnt er moeilijker uit te gaan, andere vlekken geven minder problemen) doe je wat vlekkenmiddel, dat is alles. En voor mensen met een huidallergie is het ook prettig om te gebruiken. Ik heb gewassen zonder wasmiddel en ben erg tevreden.
Hoe werkt ECOWASBAL precies? ECOWASBAL, een afbreekbare kunststofbal, wordt tussen de was in de wasmachine gelegd. De bal is gevuld met kleine keramische balletjes. Komen deze balletjes in aanraking met water dan ontstaan daarin zogenaamde hydroxylionen. Deze ionen verminderen, in dezelfde mate als wasmiddel, de oppervlaktespanning van het water, omringen het vuil en weken het los van de vezels. 


 

donderdag 12 november 2009

Sinterklaas en de tandarts

Deze week vliegt voorbij, nog even en Sinterklaas is er alweer! Al weken, nee maanden, liggen de winkels al vol met snoepgoed. Dat mag van mij wel wat minder hoor. Maar ja, er valt aan te verdienen.....
Wat van mij nog minder mag, is het feit dat in veel winkels ook al kerstspullen liggen. Hallo, kunnen jullie even wachten tot 6 december! Op mijn werk is er elk jaar ook een enorme omslag. Sinterklaas is de deur nog niet uit of daar gaat alle versiering. Een dag later is alles in kerstsfeer. Dit jaar valt het allemaal wat ongunstig. De kerstvakantie begint vroeg, en daardoor ook de kerstdiners op school.
Mijn dochter gelooft niet meer in Sinterklaas. Vorig jaar nog wel, maar nu niet. Ze vraagt me de oren van het hoofd over het hoe en wat. Dat mijn vader bij mij op school Sinterklaas speelt vindt ze helemaal geweldig.
Het allerleukste van Sinterklaas vind ik het Sinterklaasjournaal. Dat kijk ik dan ook geregeld samen met de kinderen.




Vandaag eindelijk weer eens naar de tandarts geweest. Ik ga niet trouw elk halfjaar. Soms ga ik een heel jaar niet naar hem toe. Ik denk dan de hele tijd dat ik moet bellen voor een afspraak, maar ik doe het niet. Ik vergeet het gewoon. Ik heb ook nooit ergens last van.
De afgelopen week zag ik op tv tijdens het zappen allerlei verrotte gebitten voorbij komen. En toen heb ik een briefje op tafel gelegd waarop ik had geschreven dat ik moest bellen met de tandarts.
Ik had niks. Nou ja, wat tandsteen (zelfs her en der hardnekkig) wat de tandarts verwijderde. Hij zei zelfs dat ik nog nooit zo lang in de stoel gezeten had (10 minuten??). In mijn wijsheid besloot ik meteen een afspraak te maken zodat ik over een half jaar (zoals het hoort) weer voor controle kon komen. Dat vond de tandarts onzin. Dus mag ik over een jaar weer bij hem op bezoek.




donderdag 22 oktober 2009

Lekker ontbijtje

Doordeweeks ben ik 's ochtends geen broodeter, het is mij te zwaar. Ik ontbijt wel graag, maar dan iets met fruit en yoghurt. Ik hou erg van cruesli. Mijn dochter houdt er ook van. Er is alleen (vaak) een nadeel: er is suiker aan toegevoegd. Dat vind ik niet nodig, er zijn genoeg alternatieven om dit soort producten te zoeten.
Ik heb ook een hekel aan producten als Choco Pops en Honey Loops die regelmatig op de televisie worden aangeprezen. Dit soort producten zijn wat mij betreft te vergelijken met snoep en hebben weinig met ontbijt te maken.
Ik liep al met een tijdje met het idee om zelf eens cruesli te maken. Op het internet vond ik een prima recept. Ik heb het nu voor de derde keer gemaakt en het smaakt heerlijk. In plaats van suiker wordt de cruesli gezoet met ahornsiroop. Dat is niet goedkoop, maar wel heel erg lekker en een gezond alternatief voor suiker. Het is rijk aan calcium, ijzer en thiamine (vitamine B1). Verder bevat het ondermeer magnesium, fosfor en vitaminen, waaronder riboflavin.
Verder kun je experimenteren met verschillende noten en zaden. Deze keer heb ik niet alleen rozijnen gebruikt, maar ook fijngesneden dadels en gedroogde pruimen (wel eerst de pitten verwijderen).
Hier volgt het recept.

Cruelsi
250 gr. vlokken (havervlokken, een mix van verschillende vlokken kan ook, is kant en klaar te koop in reformwinkel/natuurwinkel)
5 eetlepels sesamzaad
50 gram grof gehakte noten/pitten/zaden (amandelen, walnoten, hazelnoten, macademianoten, zonnebloempitten, pompoenpitten of pijnboompitten)
5 eetlepels ahornsiroop
4 eetlepels olie (ik gebruik zelf zonnebloemolie)
50 gram rozijnen (of andere gedroogde vruchten zoals dadels, pruimen, vijgen-wel de pitten bij sommigen verwijderen)
Sesamzaad en noten licht roosteren. Ahornsiroop en olie in een ruime koekenpan zachtjes verwarmen, goed roeren. Vlokken erdoor roeren. Even kort bakken. Daarna mengen met noten en sesamzaad en uitspreiden op een bakplaat. Op 150 graden op de middelste richel in ongeveer 20 minuten bakken. Steeds na 5 minuten even omscheppen. Als het klaar is de rozijnen erdoor mengen. Bewaren in een schone, afsluitbare pot. Ongeveer 1 maand houdbaar.



maandag 19 oktober 2009

Net zoals mama?

Herfstvakantie.
Dit weekend was ik bij mijn lief in Schiedam en we zijn gaan winkelen. Niet te lang hoor, we gingen erg gericht inkopen doen. O.a. babykleertjes voor mijn nieuwste neef en een paar truien voor mijn kinderen. Eerst naar de HEMA, want daar hebben ze altijd leuke baby- en kinderkleding. Voor de babykleertje slaagde ik vrijwel direct. De truien lukte niet, dus op naar de H&M die naast de HEMA is. Ook betaalbaar en leuke kleren voor kinderen. Voor mijn zoon zag ik direct een mooie vest. Voor mijn dochter moest ik maat 134 hebben. Voor kinderkleding hebben ze verschillende afdelingen. Eén tot 128 en één vanaf 134. Ik zag meteen een groot verschil qua smaak. De kleinere maten waren gewoon leuke kinderkleding, de grote maten waren heel anders. Niet leuk. Een beetje te volwassen en ordinair naar mijn smaak. Alsof kleine meisjes gauw groot moeten lijken, net zoals hun moeder. Ik werd daar een beetje triest van. Nog even en dan moet mijn dochter aan de string of zo. Truitjes met glitters en foute opdrukken. Nu weet ik wel dat meisjes eerder volwassen worden dan jongens, maar dat het zo moet.
Ik ben maar gauw weggegaan. Ook geen trui gekocht voor mijn zoon. Bij de kassa stonden lange rijen met mopperende ouders. Ik kjk nog wel verder.....

woensdag 14 oktober 2009

Ik kon het niet laten......

Gisteren ging ik samen met mijn dochter een kaart kopen bij Paagman. Er was een nieuw neefje geboren, vandaar. Maar Paagman is een gevaarlijke winkel voor mij. Veel te veel boeken, agenda's, schriften, pennen en hebbedingen..... De Kinderboekenweek is in volle gang met een van mijn favoriete thema's: Aan tafel! – eten en snoepen in kinderboeken.
Dus een kinderboek gekocht (uitgezocht door Eva) en het Kinderboekenweekgeschenk erbij gekregen. 




Maar dat was nog niet alles. Agenda's, ik ben er dol op. Een paar weken geleden zag ik een prachtige agenda liggen bij Paagman. Rood met roze biezen met een kameleon erop. Nou heet de school waar ik werk 'de Kameleon'......Ik ben een paar keer wezen kijken naar de agenda. Getwijfeld of ik 'm wel of niet zou kopen. Gisteren de knoop doorgehakt en de agenda gekocht. De laatste bleek.





donderdag 1 oktober 2009

Lekker bezig

De herfst is aangebroken. 's Avonds is het eerder donker en gaan de gordijnen dicht. In de ochtend gaat het uit bed komen wat moeilijker.
Inmiddels zitten we allemaal in het ritme van school en werk. Mijn dochter naar groep 5 en mijn zoon naar de middelbare school. Dat valt niet mee, de overgang van de basisschool naar het voortgezet onderwijs. De tassen zijn mega zwaar en er moet aan heel veel gedacht worden. Plannen en organiseren, daar gaat het om. En de computer natuurlijk! Als ouder moet je de absentie doorgeven via een website. Verder veel huiswerk wat op de computer gemaakt moet worden en natuurlijk uitgeprint. Af en toe vraag ik me af hoe dat zit met ouders die geen computer hebben, of geen printer. En hoe zit dat als de computer de geest geeft, de inkt van de printer op is of de modem ermee stopt?




Ik ben sinds een paar weken begonnen met te mediteren. Dat is erg leuk, ondanks het vroegere opstaan. Ik vind het soms best moeilijk, omdat er maar gedachtes door je hoofd blijven komen. Maar af en toe gaat het erg fijn en ben ik (even) leeg.
Ook heb ik legkaarten van Lenormand weer tevoorschijn gehaald om ermee aan de slag te gaan. Nou weet ik niet of ik er serieus iets mee wil, dat is ook niet echt belangrijk. Ik doe het meer voor mijzelf, kijken wat er gebeurt.
Ook wil ik binnenkort een cursus positief denken volgen in de Brahma Kumaris Spirituele Academie in Den Haag.
In ieder geval verveel ik me niet. Afgelopen weekend nog iets leuks samen met de kinderen uitgeprobeerd. Van mijn werk had ik een grote hoeveelheid oude wasco krijtjes meegekregen. We hebben papier op tafel gelegd en een waxinekaarsje aangestoken. Nu kun je de wasco in de vlam houden totdat het vloeibaar begint te worden. daarmee kun je 'schilderen' op het papier. het geeft een bijzonder effect en prachtige kleuren. Je kunt het krijtje ook tussen een knijper vasthouden zodat je je vingers niet verbrandt.


donderdag 3 september 2009

Lhasa - Con toda palabra

Ontwaak

De zomer lijkt op zijn eind, maar het wordt vast nog lekker weer. Dat denk ik terwijl ik af en toe naar buiten kijk. Wind en regen! Vanmiddag met mijn dochter naar zwemles en ik heb er helemaal geen zin in.

Vannacht slecht geslapen. Gewoon, omdat mijn hoofd vol zit met allerlei gedachten. Niks erg hoor, het gaat om zaken die helemaal niet bijzonder zijn. In ieder geval niet dingen om je druk over te maken. Maar ze galopperen door mij hoofd en komen naar boven in vage en onrustige dromen. Ik probeer het maar te laten gebeuren, er niet tegen vechten of me er zorgen over maken. Maar ik wil er graag mee om leren te gaan. Want ik vind het wel vermoeiend en lekker slapen is zo heerlijk!

De dingen die door mijn hoofd spoken gaan over zaken die staan te gebeuren. Zwemles, cadeau kopen voor iemand die jarig is, 3 x een afspraak het komende weekend, enzovoort. Zonde is dat, want ik zit helemaal niet met mijzelf in het 'nu', maar hou me (soms) bezig met zaken die geweest zijn en vooral met zaken die nog moeten komen.

Daardoor ben ik me niet bewust van het moment zelf. Dat vind ik jammer, want ik denk dat het veel leuker en prettiger is om dat wel te zijn. Om de dingen gewoon te laten komen, zonder daar van te voren zo mee bezig te zijn.

Eergisteren heb ik een boek uit mijn kast gehaald. Dat boek had ik al een hele tijd geleden gekocht, maar ik had het nog niet gelezen. Het heet "Boeddhisme in alle eenvoud" en het is inderdaad een eenvoudig boek, zonder ingewikkelde woorden, goed te volgen dus. Het is geschreven door Steve Hagen.




Het centrale thema is ontwaken en bewust leven in het hier en nu. Gek, dat ik nou net dit boek uit de kast pak......

- Wij bewegen ons door het leven alsof we door een smalle greppel kruipen en worden helemaal in beslag genomen door onbelangrijke dingen die we zien en horen, en door onze vooroordelen. We gaan aan de vreugde van het leven voorbij zonder ooit te beseffen dat we iets missen. Geen moment genieten we van de bedwelmende wijn van de vrijheid. We liggen vastgeketend op de vloer van een kerker en kunnen ons niet meer bewegen.

woensdag 1 juli 2009

Michael Jackson - Smooth Criminal

Warm

Het is niet gauw goed hier in Nederland. Hebben we eindelijk zomerweer, vind ik het weer te warm. Ik slaap niet echt lekker en heb het overdag te warm. Dus had ik gisteravond knallende koppijn en lag ik om zeven uur al in bed. Dat is ook wel eens lekker, zo'n lange nacht.
Nog een kleine anderhalve week werken en dan lekker vakantie.
Vorige week had mijn zoon zijn laatste kookles op school en mochten ouders komen kijken. Hij kreeg een kookschrift met recepten, een soort van medaille (apart, meestal hoort zoiets bij sport) en een stevige hand van de meester (een oude heer van eind zeventig). Er waren wat lekkere hapjes, altijd goed!


De woensdag daarop was er de musicalvoorstelling. Niet die van school, maar van de musicalgroep waarvan mijn zoon een jaar lang lid is geweest. Er waren allerlei bekende liedjes (Tarzan, Sound of Music, Grease en Ja Zuster, Nee Zuster). Van Ja Zuster, Nee Zuster zongen ze het nummer Twips, Twips, Twips. Tot mijn stomme verbazing had zoonlief samen met een andere jongen een rapsolo, wat erg gaaf was!


En verder ging natuurlijk Michael Jackson dood. Toevallig had ik de week daarvoor wat clips op YouTube aan de kinderen laten zien, gewoon, omdat hij goede muziek maakt. Ook een clip laten zien waarop hij als kleine jongen met zijn broers staat te zingen en te swingen.
Mijn zoon vindt veel van zijn muziek erg leuk. Samen hebben we zondag een documentaire bekeken (Uur van de Wolf) over Michael Jackson.

woensdag 10 juni 2009

Lekker en o zo simpel

Ik ben dol op lekker (vegetarisch) eten. Zo ben ik vorige week in Bla Bla in Rotterdam (Delfshaven) wezen eten. Ik heb genoten. Verrassende gerechten en ruime porties. Zo zie ik het graag. Ook in 'gewone' restaurants kun je prima vegetarisch eten. Alles staat of valt met de kok. Een goeie kok moet dat ook kunnen, koken zonder vlees of vis. Het is af en toe wel zoeken hoor, naar een restaurant waar je als vegetariër lekker kunt eten. Soms krijg je van die zogenaamd lollige opmerkingen en daarna slecht te vreten.
Waar je ook heerlijk vegetarisch kunt eten is Sangam Sweets, ook in Rotterdam. Daar heb ik paneer gegeten, een soort Indiase kaas. Het leek me zo leuk om dat thuis eens te maken, maar het leek me erg ingewikkeld. Totdat ik in de bibliotheek een vegetarisch kookboek vond waar een recept voor paneer in stond. Ik heb het onlangs geprobeerd en het is perfect gelukt.

Hier het recept voor paneer:
Nodig: 3½ liter volle melk, 3 dl verse citroensap (gezeefd), een grote pan, een grote zeef of vergiet en een schone theedoek.
Breng de melk in een grote pan aan de kook. Zodra de melk omhoog komt, het gas uitzetten. Roer het citroensap erdoor en laat het 10 minuten staan. Zet in de gootsteen een vergiet met daarin een theedoek (uitgevouwen). Giet de melk in het doen. Wat overblijft is paneer. Zodra het afkoelt knijp je het vocht uit de paneer. Als het afgekoeld is er er komt geen vocht meer uit zet je het in de koelkast. Daarna kun je de paneer verder bereiden.


Zo ziet het eruit als het klaar is

donderdag 4 juni 2009

Schoolreis en stemmen

Vanmorgen dochterlief uitgezwaaid. Zij is op schoolreis naar de Efteling en vertrok om half negen, uitgezwaaid door mij. Volgens mij was het voor het eerst dat ik een van mijn kinderen heb uitgezwaaid. Meestal moest ik werken, maar vandaag dus niet.

Straks stemmen, niet vergeten. Heb de kaart maar op tafel gelegd, want ik denk er echt niet aan, kun je nagaan hoe het leeft. Ik twijfelde ook of ik wilde stemmen, maar iets in mij zegt het maar wel te gaan doen. De meeste artikelen over Europa en de verkiezing lees ik vluchtig, het is vaak zo saai.

Ik heb sowieso het gevoel dat hier in Nederland alles aan het verrechtsen is sinds de PVV er is. Ik word moe van al dat geklaag en gemopper. Ik heb het gevoel dat men het wel prettig vindt, alles op anderen te schuiven, anderen van alle shit de schuld te geven. Nu werd er weer geklaagd over de linkse intellectuelen en de VPRO. Stemmingmakerij en angst zaaien, bah!

woensdag 27 mei 2009

De kleine zeemeermin

Afgelopen maandag bij de bieb wat boeken geleend. Een paar voor mijzelf en een paar sprookjesboeken voor mijn dochter. Zelf kan ze uitstekend lezen, maar dit soort boeken zijn er natuurlijk om voorgelezen te worden.
Gisteren las ik het verhaal van de varkenshoeder voor. Vandaag was de kleine zeemeermin aan de beurt.
Nu wist ik van te voren dat dit verhaal niet leuk afloopt. In ieder geval niet voor de kleine zeemeermin. Zij kan het lot nog keren, maar besluit zichzelf aan het eind van het verhaal op te offeren. Ik maakte me daar wat zorgen over, stel dat mijn dochter aan het eind in tranen is? Gelukkig kon mijn dochter daar prima tegen, maar ik een heel stuk minder. Ja, ik liet wat tranen vallen. Maar daar kon mijn dochter (gelukkig) ook prima tegen.

woensdag 20 mei 2009

Mooie foto's

Ik ben al een hele tijd lid van de site Flickr. Het mooie ervan is dat er zoveel prachtige, heftige en gekke foto's op staan van mensen uit de hele wereld.
Een week geleden kreeg ik van een van mijn 'contacten', Jeff Antebi, een link van zijn website. Prachtige en ontluisterende foto's, gemaakt in Haïti.

Verder heb ik weer eens een korte werkweek. Na eergisteren en gisteren te hebben gewerkt, ben ik vrij tot maandag. Morgen is mijn lief jarig en ga ik vanmiddag al naar Schiedam. Zaterdag naar Apeldoorn om mijn moeders 70ste verjaardag te vieren.

Sinds een week heb ik een (gratis) proefabonnement op de NRC Next, 5 weken lang (geloof ik). Vroeger was ik altijd erg 'Volkskrant', maar dat is een heel stuk minder geworden. Nu ligt elke morgen (behalve op zondag) de krant in mijn brievenbus en lees ik me te pletter. Dat is het enige nadeel; je moet zoveel lezen....


Newspapers

woensdag 13 mei 2009

Hoofdpijn, Jeuk en vakantieplannen.....

De meivakantie is alweer voorbij en ik zit alweer op de helft van de werkweek. Maandag niet gewerkt, want ik werd die morgen wakker met migraine. Deze keer waarschijnlijk veroorzaakt door mijn menstruatie. Ik moest die dag ongesteld worden. Dat gebeurde ook. Dinsdag had ik geen hoofdpijn meer en kon dus aan het werk. Ondanks dat het een leuke dag was, was ik erg moe en moest erg mijn best doen om me te concentreren.

Ik heb jeuk op mijn hoofd sinds ik vorige week te horen heb gekregen dat mijn dochter hoofdluis had. Ik heb meteen zo'n ijzeren kam gekocht mijzelf te controleren, maar ik heb niks. Nou ja, wel regelmatig jeuk. Maar dat zal inbeelding zijn. Ook mijn lief heeft mijn hoofd gecontroleerd en zei niets te kunnen vinden.

Verder bezig met de zomervakantie. we willen kamperen en het liefst in Bretagne. Maar kamperen in Nederland zou eventueel een mogelijkheid kunnen zijn. Toevallig zag ik bij de VVV een boekje met adressen om te kamperen bij de boer en heb dat gekocht. Maar het valt mij tegen. Ik moet steeds denken aan al dat gedoe in de media over vakantie vieren in Nederland om onze eigen economie te spekken. Wat een dure campings zeg! Bij de meesten zijn we met z'n vieren zo'n 20 euro per nacht kwijt en dat vind ik best veel geld. In Bretagne zaten we twee jaar geleden met z'n tweeën voor zes euro per nacht op een prima camping. Wat mij opvalt is dat er bij veel boerderij campings zo weinig douches zijn. Of zou dat komen omdat veel mensen in een caravan slapen en daar zich douchen? Als laatste kritiekpunt vind ik de meeste campings er nogal saai uitzien. Een stuk weiland waar rondom tenten/caravans staan. Vaak geen bomen en struiken en alles erg ordelijk, net een straat met huizen. Maar misschien houdt de gemiddelde Nederlander hier juist van?! Dit is niet mijn ding



Dit is wel mijn ding

woensdag 6 mei 2009

Grr.....

Ja, dat dacht ik vanmorgen (grr...), toen ik op het punt stond mijn haar te gaan verven. Ik had voor de verandering eens een goedkoop huismerk gekocht om die eens uit te proberen. En nu heb ik spijt daarvan. Op het moment dat ik de tube leeg kneep in het flesje met vloeistof wist ik al dat er iets niet klopte. Het flesje is namelijk te klein en dus kon ik schudden tot ik een ons woog, de vloeistoffen vermengden zich niet. Inmiddels heb ik alles weggedonderd in de prullenbak en zit me nu af te vragen welk stuk onbenul dit bedacht heeft (een te klein flesje). En we kennen allemaal wel dit soort situaties. Hoe vaak gebeurt het je niet dat er op een verpakking staat "hier openen" en wat je ook probeert, open gaat het niet (of je rukt de hele verpakking aan gort).


Ik heb verder niet veel te mopperen hoor, ik heb heerlijk twee weken meivakantie. De eerste week waren de kinderen hier, plus een logeetje. We hebben zandkoekjes gebakken en brood. Vooral het brood vond ik een groot succes, heerlijk.
Afgelopen weekend ben ik bij mijn lief in Schiedam geweest. Zaterdag zijn we naar Rotterdam geweest. De kaart voor de metro en tram (ov-chipkaart) is wel handig hoor. Ik moest er even aan wennen (na te hebben vastgezeten in een poortje), maar ik voel me nu een soort van wereldreiziger. Ik zag dat Leiden 'm ook binnenkort gaat invoeren. Het zou nog handiger zijn als het in alle bussen, trams, treinen en metro's te gebruiken is. Maar ja, dat zal wel even gaan duren. In Rotterdam heb ik wel van een heel bijzonder vervoersmiddel gebruik gemaakt, namelijk de watertaxi. Ik had ze al gezien maar durfde nog niet echt. Ook was ik bang dat het heel duur zou zijn. Afgelopen zaterdag de stoute schoenen aangetrokken. Nadat we eerst het fotomuseum hadden bezocht en koffie hadden gedronken bij Hotel New York, zijn we vandaar vertrokken naar de Veerhaven aan de overkant. Er kunnen zo'n 5 tot 6 mensen in een taxi en het is een heel bijzonder 'ritje'. Je hebt een prachtig uitzicht.



Uitzicht op de Erasmusbrug

Aankomst in de Veerhaven

Ik ga Rotterdam steeds mooier en leuker vinden. Er is zoveel te zien en te doen! In het Nederlands Fotomuseum waren verschillende tentoonstellingen. Er was er een van Ed van der Elsken (Parijs!), een van Robert Frank (Paris) en een van een Rotterdammer, Otto Snoek (Why not). De eerste twee waren zwart-wit foto's van Parijs, erg mooi. De laatste was in kleur, grote afbeeldingen van mensen in Rotterdam.

Dit staat erover op de website van het museum: Al meer dan 10 jaar fotografeert Otto Snoek (1966) in Zijn geboortestad Rotterdam. Gewapend met zijn camera begeeft hij zich bij voorkeur te midden van winkelend, uitgaand, feestvierend of voetbalminnend publiek. Met zijn confronterende kleurenfoto's legt Snoek de hedendaagse massacultuur in de grote stad vast. Daarbij heeft hij een geheel eigen fotografische stijl ontwikkeld. Hij werkt snel, zoekt momenten die buiten het eigenlijke feest- of ander gebeuren liggen, plaatst personen die elkaar niet kennen bij elkaar in één kader en weet zijn beelden tot de randen te vullen met details. Snoeks beelden zijn daardoor stuk voor stuk visuele spektakels, waar je lang naar kan blijven kijken. Als 'straatfotograaf' zet hij een belangrijke traditie voort waartoe onder anderen ook Ed van der Elsken, Joel Meyerowitz en Martin Parr behoren. De titel van de tentoonstelling geeft aan dat Otto Snoek de vraag, hoe te oordelen over wat zijn foto's tonen, uiteindelijk bij de kijker zelf legt.

Hieronder één van zijn foto's.





Hier de website van het Nederlands Fotomuseum.








donderdag 23 april 2009

Eerlijk eten

Gisteren een stukje geplaatst over vlees eten en de gevolgen daarvan. Zelf eet ik ruim twee jaar geen vlees en vis meer en probeer ik bewust boodschappen te doen. Als je kijkt waar sommige producten vandaan gevlogen worden!
Het liefst zou ik veel vaker bij een reformsupermarkt willen kopen of in de supermarkt veel meer biologische producten kopen.
Helaas is mijn portemonnee niet gevuld genoeg om dat te kunnen doen. En dat vind ik jammer.
Misschien wel een idee om producten die voor het milieu en de maatschappij onvriendelijk zijn duurder te maken?
Wil je toch meer weten over eerlijk voedsel? De Fairfood site is een leuke site met veel informatie.


woensdag 22 april 2009

Vleesconsumptie en het milieu

Op de website Voor de Wereld van Morgen staat een leuk artikel over de stad Gent in België en vleesconsumptie. De Vlaamse stad neemt het Europese voortouw in ‘de strijd tegen vlees’ en roept in mei de donderdag uit tot officiële Veggiedag.

Minder vlees eten, is de grootste stap die je kan zetten om de ecologische voetafdruk van je voeding te verminderen. De impact van veeteelt en vleesconsumptie op het milieu is heel groot. Veeteelt is wereldwijd verantwoordelijk voor achttien procent van de uitstoot van broeikasgassen. Dat is meer dan de hele transportsector samen. Bovendien wordt zeventig procent van het wereldwijde landbouwareaal gebruikt om dieren op te laten grazen of voor de teelt van veevoedergewassen. Wereldwijd kapt men voor vleesconsumptie jaarlijks drie miljoen hectare bos. De productie van vlees vereist ook enorm veel water, en dat is schaars geworden. Bovendien is heel wat graan dat men zo aan dieren voedert, eten dat verloren gaat voor de mens. Meer informatie over de impact van vleesconsumptie op het milieu vind je onder andere op www.eatgreen.nl.
Eigenlijk is er echt geen enkel excuus meer om niet minimaal een dag in de week geen vlees te eten. Meer mag ook ;-)





Bijna meivakantie

Nog even en de meivakantie begint. Dat betekent nog 1 dag werken en dan twee weken vakantie. De eerste week zijn de kinderen bij mij en daarna gaan zij naar Griekenland voor een week. Verder is het een tijd geleden dat ik wat met m'n blog deed. Te druk met andere dingen.
Werk, kinderen en fotografie, daar gaat tijd in zitten. En het huishouden, niet echt mijn favoriet.

Inmiddels is het Pasen geweest, het feest waarvan steeds meer Nederlanders de betekenis niet van weten. En het is lente, heerlijk lente. Overal bloeiende bomen en bloemen en alles wordt groen.


Paasbrunch met de familie


Op tweede Paasdag zijn we naar de kinderboerderij in Rijswijk gelopen. Die was helaas dicht. Maar op het dak van jongerencentrum Don Bosco (oude kinderopvang van de kinderen) zitten twee ooievaars te broeden. Dat is heel bijzonder. Tachtig jaar geleden zaten daar voor het laatst ooievaars.






dinsdag 7 april 2009

Jimmy Ruffin - What Becomes Of The Broken Hearted

WHAT BECOMES OF THE BROKEN HEARTED

Songwriters: James Dean/Paul Riser/William Weatherspoon

As I walk this land of broken dreams
I have visions of many things
But happiness is just an illusion
Filled with sadness and confusion

What becomes of the broken hearted
Who had love, that’s now departed
I know I’ve got to find
Some kind of peace of mind, maybe

The roots of love grow all around
But for me they come a tumblin’ down
Every day heartaches grow a little stronger
I can’t stand this pain much longer

I walk in shadows searching for light
Cold and alone, no comfort in sight
Hoping and praying for someone to care
Always moving and going nowhere

What becomes of the broken hearted
Who had love, that’s now departed
I know I’ve got to find
Some kind of peace of mind, help me

I’m searching though I don’t succeed
But someone look, there’s a growing need
All is lost, there’s no place for beginning
All that’s left is an unhappy ending

Now what becomes of the broken-hearted
Who had love, that’s now departed
I know I’ve got to find
Some kind of peace of mind

I’ll be searching everywhere
Just to find someone to care
I’ll be looking everyday
I know I’m gonna find a way

Nothing’s gonna stop me now
I’ll find a way somehow
I’ll be searching everywhere

vrijdag 3 april 2009

Weekend


Eindelijk echt lente! Gewoon in een T-shirt rondgelopen vandaag. Gefietst in de zon, heerlijk!
En nu lekker weekend. Het was een fijne en drukke week.
Woensdag kwam er een vriendinnetje van mijn dochter hier spelen en eten.
Donderdagochtend boodschappen gedaan. Daarna een kennismakingsgesprek op de nieuwe (middelbare) school van mijn zoon. Ik weet niet of meerdere scholen dit doen, maar ik vond het heel bijzonder. Een echt gesprek dus, gewoon met z'n tweeën en een vriendelijke mevrouw van school. Na het gesprek als een speer naar de school van mijn dochter. Daar was een lentefeest gaande, waar ik mij voor had opgegeven (als hulpouder). Dat was ontzettend leuk om te doen. Ik vond het namelijk best spannend, het was voor mij op deze school namelijk de eerste keer.
Toen dat allemaal achter de rug was, weer naar huis en om kwart voor vijf met mijn dochter naar zwemles. Rond half acht waren we weer thuis en was de dag zo'n beetje voorbij.

Vandaag gewerkt. Vrijdag vind ik een hele leuke dag. Dan maak ik de nieuwsbrief en dan is er z'n weekend gevoel. De 1 april grap was een succes. Vooral wat voorpret betreft. Nadat de vorige nieuwsbrief was uitgebracht waren de meeste mensen er van overtuigd dat het echt was. In de loop van de week kwamen meer en meer ouders erachter dat het een grap was. Toch kwamen er ouders en kinderen met wc-papier op school :-)

En nu weekend. Zoonlief is uit logeren en komt zondag weer thuis. Mijn dochter mag voor een keer bij mij in bed en vindt dat he-le-maal geweldig. Ik ga straks ook heerlijk slapen. Maar eerst nog wat met foto's rommelen.

dinsdag 31 maart 2009

Film - Antonia

Vanavond deze film gezien (op een commerciële zender nota bene!) en ik heb genoten. Mooi verhaal, goed geacteerd en prachtige muziek. Helaas wordt de aftiteling meteen weggedraaid en volgt reclame e.d. Vandaar dat ik dit wat ik op YouTube vond hier plaats.

1 april

Morgen is het 1 april en ik vind het jammer dat ik niet op mijn werk ben. Afgelopen vrijdag heb ik in de nieuwsbrief een stuk geschreven waarin werd gemeld dat vanaf aanstaande woensdag (morgen dus) iedereen zijn eigen wc papier moet meenemen naar school. Dit vanwege de recessie en het feit dat wij ook ergens op moesten bezuinigen.
Ik was verbaasd over het effect dat het diezelfde middag al had. Stuiterende ouders door de gang, ongeloof en ook wel hier en daar een beetje boosheid. Sommigen wilden geld gaan inzamelen om wc papier groot in te kopen, anderen riepen dat de school hard achteruit ging!
Ook al had ik de 1 april grap in de nieuwsbrief geschreven, het was niet mijn idee. Ik had het van een website waar meer van dit soort (leuke en minder leuke) ideeën staan.
Het heeft iedereen wel bezig gehouden en daar ging het mij vooral om. Inmiddels zijn er nogal wat ouders en leerlingen die door hebben dat het een 1 april grap is. Er gaan zelfs geruchten rond in school dat een groep ouders 'iets' terug wil doen.
Vanmorgen kwamen er een aantal ouders van de voorschool met pakken wc papier op school. Die wilden ze alvast neerzetten. Dat mocht niet van de leidsters (ze speelde het spel uitstekend mee), het wc papier zou morgen pas op zijn.
Morgen meer hierover, er worden foto's gemaakt en er komt vast een stukje op de website van school.

maandag 30 maart 2009

Graven in mijn geheugen

Dit afgelopen weekend hoorde ik op radio 6 een nummer wat ik al eerder had gehoord, maar dan in een andere uitvoering. Het nummer heet: I keep a close watch on this heart of mine. Geen idee meer wie het zong op de radio en geen idee wie het destijds zong. Ik wist dat het een man was en dat ik het erg mooi vond. Tijd voor YouTube dus.

Verder de foto's van gisteren op mijn computer gezet. Er zaten best mooie bij.



En het was natuurlijk maandag, de eerste dag van de werkweek. Gisteravond langer licht, dus helemaal nog niet toe aan slapen. In bed een boek van Kees van Kooten gelezen (Koot graaft zich autobio). Ik vind het een geweldig boek, mooi en vaak grappig geschreven.
Veel te laat gaan slapen en geen zin in opstaan. Ik vond dat ik niet moest zeuren, aangezien mijn lief vanmorgen om 03:00 uur moest verschijnen op zijn werk.
Vanmiddag moet hij in den Haag zijn, dus kwam hij even langs en bleef eten. Wel weer op tijd de deur uit omdat hij morgen wederom vroeg aan de slag moet.
Ik heb daarna mijn haren weer eens geverfd, vanwege al het grijs wat maar tevoorschijn komt. Verder wat op Flickr gerommeld, een was gedraaid (en opgehangen) en tussendoor televisie gekeken (stukje DWDD, aflevering van CSI en Bones).


zondag 29 maart 2009

Eart Hour, Bloedbruiloft, cadeaubon en Afghanistan conferentie

Op internet vond ik op de site van NRC een stuk over de actie Earth Hour. Ik was dit weekend thuis met mijn lief en ook bij ons was het licht uit (de hele avond).
We hadden wel de televisie aan en zagen op de Belgische televisie een erg leuke Duitse thriller, de bloedbruiloft (Die Bluthochzeit).
Het verhaal in het kort: De bruiloft van Mark en Sophie wordt getekend door een conflict tussen Marks vader en de grootgrondbezitter Berger. Berger gijzelt de bruid en Marks moeder, wat leidt tot een serie gewelddadige gebeurtenissen.



Op de foto hierboven zie je links de grootgrondbezitter Berger en rechts de vader van de bruidegom. Dit is vlak voordat het gierend uit de klauwen loopt.
Ondanks dat het een thriller is heb ik af en toe ook moeten lachen, men ging af en toe helemaal te gek.
Het werd een latertje, ook vanwege het ingaan van de zomertijd.

Verder had ik van een grote kampeerwinkel een cadeaubon van honderd euro gewonnen. Gisteren twee slaapzakken en twee kampeerstoelen gekocht. Nu nog zien wanneer we op vakantie gaan en hoe we al die kampeerzooi mee krijgen.



Vanmiddag ging mijn lief op tijd naar zijn huis terug. Vanaf morgen begint hij met zijn nieuwe baan en hij begint om 03:00 uur! Een uur vroeger dan normaal, dus op tijd naar bed.
Ik bracht hem weg naar station Hollands Spoor. Daar was het een drukte vanjewelste vanwege de Afghanistan conferentie in Den Haag. Terwijl wij op het perron op de trein stonden te wachten kwamen overal agenten tevoorschijn, zowel te voet als op de fiets (pas op, niet het perron af fietsen). Zij waren allemaal heel druk op zoek naar iets of iemand, want ze renden en fietsen hard heen en weer. Uiteindelijk leek het mee te vallen. Nadat ik mijn lief had uitgezwaaid heb ik nog even rondom de Haagse Hogeschool foto's gemaakt. Het was prachtig weer daarvoor,
zon en blauwe lucht. Het was wel koud, dus uiteindelijk met koude handen weer naar huis.



donderdag 26 maart 2009

Earth Hour 2009

Zaterdag 28 maart aanstaande is het Earth Hour.

Doe het licht uit voor het klimaat!

Zaterdag 28 maart van 20.30 tot 21.30 uur gaat het licht uit. Over de hele wereld zullen steden, bedrijven en huishoudens een uur lang ‘op zwart gaan’: Earth Hour.

Earth Hour is een wereldwijde actie van het WNF tegen klimaatverandering. Het is een simpele actie met een groot effect. Als miljoenen mensen het licht uit doen is dat een indrukwekkend signaal aan regeringen om echt werk te maken van de aanpak van klimaatverandering.

Wereldwijd hebben al meer dan 2000 steden ‘ja’ gezegd tegen Earth Hour: historische gebouwen, beeldbepalende bruggen of stadsgezichten zullen in het donker gehuld zijn. In Nederland ondersteunen Amsterdam, Rotterdam, Amersfoort, Wijk bij Duurstede en Zutphen de actie.

Het Wereld Natuur Fonds roept iedereen op zich aan te sluiten bij Earth Hour: doe je lichten uit en laat zo je stem horen voor actie tegen klimaatverandering.

De gouden regel









woensdag 25 maart 2009

Triest

Tijdens het rondneuzen op het internet kom ik een interessant artikel tegen.
Van de week was er in de VS een vliegtuig op een begraafplaats neergestort. Nu zijn dit soort ongelukken nooit leuk. Bij dit ongeluk kwamen zeven kinderen om het leven.
Van de inzittenden die betrokken waren bij het ongeluk, kwamen negen personen uit één familie.
Een zekere Irving Feldkamp is de vader van twee en de opa van vijf kinderen die omkwamen bij de crash. Dat is afschuwelijk en het wordt nog afschuwelijker.
Irving Feldkamp is namelijk de eigenaar van Family Planning Associates — een groep van klinieken die onder andere abortussen uitvoeren.
Nu is er op de website van Christian News Wire een stuk geschreven n.a.v. het vliegtuigongeluk en meneer Irving Feldkamp. Het is werkelijk te gek voor woorden.
Het komt er op neer dat het de straf van God is, de dood van de kinderen in het vliegtuig.
Oog om oog, tand om tand. Dit is voor mij de slechte en donkere kant van religie.

maandag 23 maart 2009

Weer herfst....

Na een paar dagen heerlijk lenteweer lijkt het herfst. Wind, regen en kou.
De vlaggenstok van school brak zelfs vanmiddag. Beetje sneu, zoals de vlag drijfnat op straat lag.
De weken vliegen voorbij. Vorige week was de CPC loop hier in Den Haag. Zoon en dochter deden mee en ik heb bij de finish gestaan en foto's gemaakt. Het Lange Voorhout lag er weer prachtig bij met bloeiende krokussen.

De zondag erna met vriendinnen afgesproken. Eerst naar het Eschermuseum (ook op het Lange Voorhout) en daarna uit eten. Het Eschermuseum vond ik erg leuk. Het zit in het voormalige paleis van koningin Emma en dat is een prachtig gebouw. Het werk van Escher kwam daar goed tot zijn recht. Wij hadden thuis een poster van zijn werk hangen en een boek met zijn werk.
Er was veel wat ik niet kende en er waren ook diverse optische Illusies te zien. Veel plezier hadden we in de de Kamer van Escher. Daar veranderden we van formaat, dus de kortste werd de langste en andersom (zie foto).Na het museum eerst nog ergens wat gedronken en daarna heerlijk gegeten.
Maar dat is inmiddels ruim een week geleden en is er weer een weekend voorbij.

Heel veel heb ik verder niet veel te melden, alleen mijn verbazing over het feit dat managers bij de ING bank zo lullig doen over het terugstorten van de bonussen. Zelfs de OR ging zich ermee bemoeien en wees naar Amerika. Daar was het pas erg!
Nu snap ik best dat niet alle bankiers hetzelfde zijn, maar toch. Ze worden gesteund met belastinggeld van ons. Iedereen moet inleveren en eerlijk gezegd is het nogal gênant dat het zo loopt. Straks wil iedereen zo 'beloond' worden voor zijn werk. En dat riekt naar chantage.
Aan de andere kant zijn wij met z'n allen net zo hebberig geweest, het kon allemaal niet op!
In mijn directe omgeving heb ik nog niemand echt horen klagen over de recessie. En als men gaat klagen, waarover dan? Dat men niet meer 3x op vakantie kan? Er is een flinke groep die het natuurlijk al moeilijk genoeg heeft, maar er is ook een flinke groep waarbij men geld uitgeeft aan alles wat men maar nodig lijkt te hebben. We zijn toch een wegwerpmaatschappij.
Wat positief zou kunnen zijn is dat dit wel eens het moment zou kunnen zijn voor verandering. Dat we hiervan leren, anders omgaan met geld, anders omgaan met de medemens, anders omgaan met het kopen van spullen.
Dat we ook beter voor het milieu gaan zorgen hoop ik ook, alleen ben ik bang dat het milieu en de ontwikklingslanden wederom aan het kortste eind zullen trekken.....

maandag 9 maart 2009




Toen besloot de juffrouw om Pippi te leren hoe je je hoort te gedragen.
'Hoor eens, Pippi,' zei ze zachtjes, 'als je groot bent, wil je toch een echte dame worden?'
'Bedoel je zo een met een hoedje op haar hoofd en drie kinnen eronder?'
'Nee, ik bedoel iemand die altijd weet hoe het hoort en die altijd beleefd en bescheiden is. Een echte dame, wil je dat niet worden?'
'Daar moet ik even over nadenken,' zei Pippi. 'Want weet je, juffrouw, ik was eigenlijk van plan zeerover te worden als ik groot ben.'


donderdag 5 maart 2009

CITO

Vanmorgen was in de supermarkt voor mijn boodschappen. Toen ik naar buiten liep zag de kranten uitgestald liggen. Meestal schenk ik er geen aandacht aan. De NRC.NEXT viel mij op door de foto op de voorpagina. Daarop stond een meisje met hoofddoek en daarbij de tekst '550 punten'. Ik wist meteen dat het om de CITO uitslag ging. 550 punten is het hoogste wat je kunt halen. Ik weet niet precies hoeveel kinderen die score hebben gehaald. Maar ik vond het een mooie foto en een opsteker voor kinderen van allochtone afkomst. Maar ik lees ook berichten dat er scholen zijn waar kinderen met een allochtone afkomst vaker een onderadvisering krijgen dan kinderen van Nederlandse afkomst. Ik begrijp niet goed waarom dat gebeurt.
Zelf werk ik op een basisschool met voornamelijk leerlingen van allochtone afkomst. Mijn zoon zit op een school waar ook de meeste leerlingen van allochtone afkomst zijn. Ik denk niet dat het onderadviseren op die twee scholen voorkomt, maar ik geloof zeker dat het ergens anders wel gebeurt.
Het blijft een lastig iets, de CITO. Het blijft een momentopname en veel zaken spelen mee tijdens het maken van zo'n toets. Wat mij opviel was het gedoe over het niveau dat je haalt. Als ik om mij heen kijk (televisie en kranten) dan krijg ik het gevoel dat kinderen die hoog scoren een studiebol/nerd zijn en kinderen die laag scoren losers. Ik weet, ik schrijf het nogal zwart-wit neer, maar toch.

Op het jeugdjournaal was een item over de CITO
Op een school was de gemiddelde score hoog en een aantal leerlingen werden geïnterviewd. Ik had medelijden met de kinderen die op die school zaten en een lage(re) score hadden gehaald. Ik kreeg namelijk het gevoel dat een lagere score gelijk stond aan lager op de maatschappelijke ladder staan.
Je kunt het de kinderen op die school amper kwalijk nemen. Ik denk veel van hen van huis uit mee krijgen dat een hoge score beter is. Veel ouders willen graag dat hun kind hoog scoort, ook al zit het er gewoon niet in. Ouders komen dan op school om met de leerkracht het voorlopig advies te bespreken. Of het niet wat hoger kan worden bijgesteld.
Ik vind het jammer dat in al die jaren niet veel lijkt te zijn veranderd. Zelf had ik een LBO advies en ging (automatisch) naar de Huishoudschool. Zo ging dat in die tijd. Jongens gingen naar de LTS. En ook ik merkte om mij heen dat het 'maar' huishoudschool was. Uiteindelijk ben ik met een soort van omweg hogerop geklommen. Dat kan namelijk ook, dat pas later eruit komt wat erin zit.
Maar wat als het niet meer is dan VMBO? Waarom is dat een probleem? Wat is er mis met iemand die de verzorging ingaat, iemand die een loodgieter wordt? Alsof een maatschappij kan draaien op alleen hoogopgeleiden.

Hier het filmpje van het Jeugdjournaal

woensdag 4 maart 2009

Computers

Net een week vakantie achter de rug. Twee werkdagen zitten er al weer op. Het leek lente afgelopen maandag, maar dat was van korte duur. Herfstweer!
Maandagmiddag en gisteren gestoeid met de lijst voor de rapportgesprekken. Het maakte niet uit wat ik aan informatie in de computer stopte, de lijsten wilden maar niet kloppen!
We hebben een redelijk nieuw programma waarmee je leerlingen in- en uitschrijft. Je kan er nog veel meer mee, maar dat is nu niet aan de orde. Als je tijden ,voorkeuren, data en de hele mikmak invoert, zou het programma een lijst moeten maken waarop de gesprekken netjes ingedeeld staan. Er wordt ook rekening gehouden met broertjes/zusjes (zodat je niet twee uur moeten wachten op het volgende gesprek)
Er zijn nogal wat programma's die een melding geven als iets niet kan en je vriendelijk verzoeken iets anders te bedenken. Dat deed deze dus niet en ik bleef dus opnieuw gegevens invoeren en uitdraaien maken. Uiteindelijk het maar opgegeven.....
Thuis ging mijn computer op tilt nadat zoonlief een spel had gespeeld. Iets met de instellingen, wat ik zo snel niet kon veranderen, want de computer weigerde gewoon op te starten. Toen bleek ik ook een verslaving te hebben: mijn computer! Ik moest me heel erg inhouden mijn zoon niet de schuld van dit alles te geven en heb mijn geliefde gebeld. Die is de rust zelve en weet verdomd veel van computers. Inderdaad kwam hij met diverse tips, maar niets leek te helpen. Uiteindelijk kwam het toverwoord 'systeemherstel'. Alles doet het dus weer zoals vanouds!!
Wel meteen (zoon balen) het spel van mijn computer verwijderd.

donderdag 19 februari 2009

Nog steeds beperkt houdbaar


De afgelopen week was er in 'De Wereld Draait Door' een item over schaamlipcorrecties. Een plastisch chirurg liet een filmpje zien waarin een soort van slager een correctie op een foute manier uitvoerde en had daar (terecht) commentaar op. Niemand houdt ervan als mensen hun werk niet naar behoren uitvoeren.
Wat mij zorgelijk stemde, was het feit dat er werd gesproken over schaamlipcorrecties alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Ja, ja, nog even en we lopen allemaal rond als klonen van elkaar; strak, uitdrukkingloos en onbehaard op de juiste plekken.
Ik heb altijd geleerd dat geen enkele vrouw er hetzelfde uitziet van onderen. Trouwens, dat geldt ook voor de rest van het lichaam. We hebben allemaal iets eigens, iets unieks en dat schijnt niet goed te zijn tegenwoordig. We moeten op elkaar lijken. Dat praat de media ons aan en dat praten we elkaar en onszelf aan.
De documentaire 'Beperkt Houdbaar' van Sunny Bergman heb ik gezien op televisie en dat vond ik schokkend. Zij duikt in de wereld van de plastische chirugie en gaat ook langs bij een arts in de V.S.
Hier een klein stukje van de documentaire van Sunny Bergman.
Wil je meer weten over Sunny Bergman en de documentaire, dan klik je hier.

dinsdag 17 februari 2009

Openbaar vervoer

Ik heb geen auto. Ik heb mijn fiets of ik neem het openbaar vervoer. Als bewoner van een grote stad heeft dat zo zijn voordelen, zeker in mijn geval. Bij mij om de hoek stoppen diverse trams en op loopafstand is het station.
Naar mijn werk ga ik op de fiets, mijn boodschappen doe ik op de fiets en ik breng en haal mijn dochter naar/van school op de fiets.
Sinds kort breng ik elke donderdag mijn dochter met de tram naar zwemles. Dat gaat goed, ik ben alleen idioot lang van huis. Ik ga om kwart voor 5 de deur uit en ben zo rond kwart over 7 weer thuis. Ik neem een boek mee om de tijd te doden terwijl dochterlief in het water zwemt.
Ik maak ook regelmatig gebruik van de trein en de metro. Mijn geliefde woont in Schiedam en ik ben regelmatig bij hem. Ik hoef maar twee haltes met de metro. Sinds kort is er de
OV-chipkaart. Nu ben ik in het bezit van een NS kortingskaart en die kan ook opgeladen worden en in de metro worden gebruikt.
Zaterdagmiddag ging ik naar Schiedam en moest daar mijn OV-chipkaart opladen. Tot mijn grote vreugde ging dat probleemloos. Ook het passeren van de poortjes ging goed.
Op zondag bleef ik ook in Schiedam slapen. Dat houdt dus in dat ik erg vroeg de deur uit moest omdat ik een treinkaartje moest kopen. Ik stapte op de metro (ging probleemloos door het poortje) en op station Schiedam stapte ik weer uit. Om een treinkaartje te kunnen kopen moest ik weer door het poortje. En toen ging het mis. Iedereen voor mij ging soepel erdoor, maar ik bleef halverwege klemzitten. Nou ja, mijn arm met weekendtas was het poortje door toen die sloot. Een vreemd gezicht en wat ik ook deed (hard duwen), de poort bleef dicht.
Gelukkig was er een man achter mij zo aardig om zijn pasje te scannen zodat wij er gezamenlijk (in een heel rap tempo) door heen konden.
De verdere reis verliep gelukkig voorspoedig, ik kwam zelfs ruim op tijd aan op mijn werk!

vrijdag 13 februari 2009

Two wolves

One evening an old Cherokee told his grandson about a battle that goes on inside people.

He said,

“My son, the battle is between two “wolves” inside us all. One is Evil. It is anger, envy, jealousy, sorrow, regret, greed, arrogance, self-pity, guilt, resentment, inferiority, lies, false pride, superiority, and ego. The other is Good. It is joy, peace, love, hope, serenity, humility, kindness, benevolence, empathy, generosity, truth, compassion and faith.”

The grandson thought about it for a minute and then asked his grandfather,

“Which wolf wins?”

The old Cherokee simply replied,

“The one you feed.”



Lakota Wolf Preserve
Originally uploaded by Harrier

maandag 9 februari 2009

Maandag (weer een weekend voorbij)

Nog twee weken werken en dan een week voorjaarsvakantie. Ik moest dat even opschrijven, want ik ben momenteel erg moe en zou best vakantie willen. Nog even volhouden dus!
De weekenden vliegen voorbij en de weekdagen trouwens ook. Zaterdag met mijn dochter een stukje gewandeld in de buurt. Allebei een camera mee om plaatjes te schieten. Laat dat maar aan ons over. Dochterlief heeft een heel eenvoudig apparaatje waar zo'n vijftig foto's op kunnen. En dat volschieten doet zij binnen no time, met de camera in één hand.


Deze foto vind ik persoonlijk wel een hele aardige geworden. Het was heerlijk weer, de zon scheen vrolijk. Maar toen die verdween werd het gemeen koud.
Zelf heb ik ook foto's gemaakt. Deze vind ik mooi

woensdag 4 februari 2009

School en nog meer...


Inmiddels, na nog meer scholen te hebben bezocht, heeft zoonlief een keuze gemaakt. Zijn vader en ik hadden een kleine selectie gemaakt waaruit gekozen kon worden. Afgelopen zondag werd ik opgebeld met de mededeling dat er gekozen was.
De dag ervoor hadden we twee scholen bezocht en één van die twee is het geworden. Die andere was echt waardeloos. Nogal elitair en rommelig. Geen docent/rector die bij de ingang stond, geen plattegrond en geen proeflessen. Het was er erg druk, dus ik denk dat de school bij een bepaald publiek erg populair zal zijn. Het zal de school waarschijnlijk een worst zijn wat ik ervan vind, want ze krijgen toch genoeg aanmeldingen en zullen waarschijnlijk gaan loten.
Ik zal geen namen noemen.
De school die het geworden is, pakte de open dag heel anders aan. Een rector bij de ingang die ons welkom heette. En die er bij het verlaten van het pand ook weer stond, om te vragen hoe zoonlief het ervaren had. Een aardige scholiere die ons en zoonlief op sleeptouw nam en van alles uitlegde. Er was ook nog een proefles wiskunde, tot grote vreugde van mijn zoon. Gelukkig was het publiek een afspiegeling van de maatschappij. Je begrijpt het al, ik ben zeer tevreden met de keuze van mijn zoon.


woensdag 28 januari 2009

Hoe oud ben je op een andere planeet?


the planets
Originally uploaded by absolutwade

Erg nutteloos en erg leuk om te doen.
Op deze site kun je je geboortedatum invullen.
Een klik en je ziet hoe oud je bent op Venus, Mars en nog veel meer planeten.

I've learned

I've Learned

I've learned that you cannot make someone love you.
All you can do is be someone who can be loved.
The rest is up to them.
I've learned that no matter how much I care,
some people just don't care back.
And it's not the end of the world.
I've learned that it takes years to build up trust,
and only seconds to destroy it.
I've learned that it's not what you have in your life,
but who you have in your life that counts.
I've learned that you can get by on charm for
about fifteen minutes.
After that, you'd better know something.

I've learned that you shouldn't compare yourself
to the best others can do,
but to the best you can do.
I've learned that it's not what happens to people,
It's what they do about it.
I've learned that no matter how thin you slice it,
there are always two sides.
I've learned that you should always leave loved
ones with loving words.
It may be the last time you see them.
I've learned that you can keep going
long after you think you can't.

I've learned that heroes are the people who do
what has to be done
When it needs to be done
regardless of the consequences.
I've learned that there are people who love you dearly,
but just don't know how to show it.
I've learned that sometimes when I'm angry I have
the right to be angry,
but that doesn't five me the right to be cruel.
I've learned that true friendship continues to grow
even over the longest distance.
Same goes for true love.
I've learned that just because someone doesn't love
you the way you want them to
doesn't mean they don't love you with all they have.

I've learned that no matter how good a friend is,
they're going to hurt you every once in a while
and you must forgive them for that.
I've learned that it isn't always enough to be forgiven
by others.
Sometimes you have to learn to forgive yourself.
I've learned that no matter how bad your heart is
broken, the world doesn't stop for your grief.
I've learned that our background and circumstances
may have influenced who we are,
but we are responsible for who we become.
I've learned that just because two people argue,
it doesn't mean that they don't love each other.
And just because they don't argue, it doesn't mean they do.

I've learned that sometimes you have to put the individual
ahead of their actions.
I've learned that two people can look at the exact same
thing and see something totally different.
I've learned that no matter the consequences,
those who are honest with themselves get farther in life.
I've learned that your life can be changed in a matter of
hours by people who don't even know you.
I've learned that even when you think you have no more
to give,
when a friend cries out to you,
you will find the strength to help.

I've learned that writing,
as well as talking,
can ease emotional pains.
I've learned that the people you care most about in life
are taken from you too soon.
I've learned that it's hard to determine where to draw
the line between being nice
and not hurting people's feelings and standing up for
what you believe.
I've learned to love
and be loved.
I've learned...

Omer B. Washington





zondag 25 januari 2009

Scholenjacht

Zoonlief zit in groep 8 en dat betekent dat er een keus gemaakt moet worden. Een keus voor een middelbare school.
Om te beginnen kreeg hij een stortvloed aan reclamemateriaal van diverse scholen opgestuurd. De helft daarvan kon meteen de papierbak in. Daarna een lijstje gemaakt met de scholen die in aanmerking kwamen voor een bezoek aan de open dag.
Gisteren was voor mij de eerste keer dat ik dat mee mocht maken. Voor mijn zoon was het inmiddels gesneden koek. Hij was vorige week met zijn vader op bezoek geweest bij een school. En met zijn klas had hij ook twee scholen bezocht
die voor hem interessant waren. Volgende week nog eentje en dan gaat er gekozen worden.
Het was leuk om zo'n open dag mee te maken. De school doet haar best en je hoopt dat je samen dan een goede keus kunt maken. Gisteren met hem een proefles wiskunde, aardrijkskunde en scheikunde gevolgd. Dat was leuk en ik dacht terug naar mijn eigen tijd op de middelbare school. Wat een verschil!
Op de basisschool had ik een zwak rapport, dus dat werd in die tijd de huishoudschool. Er werd helemaal niet rondgekeken op middelbare scholen en er werd al helemaal niet aan mij gevraagd wat ik van dit alles vond. Vanwege een christelijke opvoeding werd er gekozen voor een christelijke school. En er was maar een christelijke huishoudschool in Zoetermeer, dus de keus was snel gemaakt.
Nu loop je samen verschillende scholen af en vind je het belangrijk te weten wat je kind ervan vindt. Mijn zoon is toch degene die daar jarenlang onderwijs moet volgen, dus hij bepaalt voor het grootste deel welke school het gaat worden.
Ach ja, andere tijden.

woensdag 21 januari 2009

21 Suggesties voor succes in je leven

Iets wat ik laatst tegenkwam.

1. Marry the right person. This one decision will determine 90% of your happiness or misery.
2. Work at something you enjoy and that's worthy of your time and talent.
3. Give people more than they expect and do it cheerfully.
4. Become the most positive and enthusiastic person you know.
5. Be forgiving of yourself and others.
6. Be generous.
7. Have a grateful heart.
8. Persistence, persistence, persistence.
9. Discipline yourself to save money on even the most modest salary.
10. Treat everyone you meet like you want to be treated.
11. Commit yourself to constant improvement.
12. Commit yourself to quality.
13. Understand that happiness is not based on possessions, power or prestige, but on relationships with people you love and respect.
14. Be loyal.
15. Be honest.
16. Be a self-starter.
17. Be decisive even if it means you'll sometimes be wrong.
18. Stop blaming others. Take responsibility for every area of your life.
19. Be bold and courageous. When you look back on your life, you'll regret the things you didn't do more than the ones you did.
20. Take good care of those you love.
21. Don't do anything that wouldn't make your Mom proud.

H. Jackson Brown




Ganesha, the god of success
Originally uploaded by Pingu1963

dinsdag 20 januari 2009

Depri maandag

Gisteren was het de deprimerendste dag van het jaar. Veel collega's op het werk had het erover vanwege de aandacht hiervoor in het nieuws. En prompt had men last van het weer (regen), de kou en het sombere van de maand januari.
Toch vraag ik me af of zoiets invloed heeft op een mens. Door het horen/lezen van zo'n nieuwsbericht zou je je inderdaad rottiger kunnen voelen, er gevoeliger voor zijn.
Ik vind vandaag juist een vervelende dag omdat ik me niet lekker voel en thuis ben gebleven van het werk. Ongesteld, hoofdpijn en moe. Of is het de griep die ik voel opkomen?